ต่อมาปี
ค.ศ.1955เบ๋าได่ต้องสละอำนาจอีกครั้ง
โงดินห์เยียมขึ้นเป็นประธานาธิบดีของเวียดนามใต้
สหรัฐเริ่มเข้ามาให้การสนับสนุนทางทหารและเศรษฐกิจ ทางฝ่ายเวียดนามเหนือ ปี ค.ศ.1960 เลหยวน(Le Duan)ได้รับการเลือกเป็นเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์
เสนอให้ทำสงครามเพื่อเป็นการรวมประเทศโดยเวียดนามเหนือได้รับการสนับสนุนจากทั้งจีนและรัสเซีย
ทางเวียดนามในช่วงระหว่างปีค.ศ.1963-ค.ศ.1967 เกิดความไม่มีเสถียรภาพในรัฐบาลอย่างมาก
ไม่มีรัฐบาลใดสามารถอยู่ได้นาน ในขณะที่กองกำลังเวียดนามเหนือสามารถรุกเข้ามาเรื่อยๆในที่สุดปี
ค.ศ.1965
สหรัฐตัดสินใจส่งกองทหารเข้ามาและเริ่มเปิดฉากโจมตีทิ้งระเบิดเวียดนามเหนือ
เพื่อหยุดยั้งการแผ่ขยายลัทธิคอมมิวนิสต์ภายใต้ชื่อทฤษฎีโดมิโน (Domino
Theory ที่เชื่อว่าลัทธิคอมมิวนิสต์จะแผ่ขยายไปทีละประเทศต่อๆกันเหมือนการล้มของโดมิโน)
การสู้รบระหว่างสหรัฐและเวียดนามเหนือหรือที่เรียกกันว่า
“เวียดกง”(Viet Cong–Viet Communist)เป็นไปอย่างยาวนานโฮจิมินห์เสียชีวิตในปี
ค.ศ.1969
ก่อนที่จะได้เห็นการรวมประเทศต่อมาประชาชนชาวอเมริกันเดินขบวนประท้วงรัฐบาลเรียกร้องสันติภาพ
ขอให้สหรัฐถอนตัวจากสงครามในเวียดนาม
ในที่สุดสหรัฐต้องถอนกำลังทหารกลับทั้งหมดในปีค.ศ.1973
หลังจากนั้นเวียดนามใต้จึงไม่สามารถต้านทานกำลังฝ่ายเหนือได้อีกต่อไป
จนกรุงไซ่ง่อนถูกยึดได้เมื่อ 30 เมษายน 1975 และวันที่ 30 เมษายน ของทุกปีเป็นวันหยุดราชการ
เรียกว่าวันเสรีภาพ (Liberation Day)
เวียดนามหลังรวมประเทศเปลี่ยนชื่อประเทศเป็น
สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม (Socialist Republic of Vietnam)อย่างที่ใช้ปัจจุบัน เมืองหลวง คือ ฮานอย ปกครองภายใต้พรรคคอมมิวนิสต์
ภายใต้การปกครองระบอบสังคมนิยม ขณะนั้นประชาชนอยู่กันอย่างลำบากมากภายใต้ระบบปันส่วนอย่างเดียวกันที่ใช้ในรัสเซียและจีนในตอนนั้น
จึงมีชาวเวียดนามอพยพหนีออกจากประเทศจำนวนมาก ทั้งทางบกและทางเรือ (Refugee
– Boat People)ไ แม้ว่าต้องเสี่ยงภัยจากการถูกปล้น
การชิงทรัพย์และทำร้ายจากโจรสลัดในทะเลเพื่อหลบหนีไปยังไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย
ฮ่องกง หรือฟิลิปปินส์ เพื่อขอลี้ภัยเข้าไปอยู่ค่ายผู้อพยพในประเทศเหล่านั้น
ก่อนที่จะย้ายไปประเทศ 3 อย่าง สหรัฐ แคนาดา ฝรั่งเศส หรือ
ออสเตรเลียต่อไป เวียดนามที่อพยพไปยังถิ่นในต่างประเทศเรียกว่า เวียดเกี่ยว (Viet
Kieu – Oversea Vietnamese)
เป็นข้อมูลความรู้ที่เป็นประโยชน์ต่อการเรียนรู้เรื่องวัฒนธรรมของประเทศเวียดนามอย่างยิ่ง ขออนุญาตเรียนรู้และอ้างอิง เพื่อสร้างความรู้ทางวิชาการสู่สังคมอาเซียนสืบไป ครับ
ตอบลบ